Χαλάρωση (αυτή η «άσκηση» δεν είναι μέρος της διαδικασίας εστίασης (focusing), αλλά μία προεισαγωγή σ’ αυτό, μια και γειώνει τον εστιαζόμενο στην σωματική του «γνώση»)
Σιγά – σιγά οδήγησε την προσοχή σου στο σώμα σου… Σ’ αυτό που ονομάζουμε άκρα.... τα χέρια σου.... τα πόδια σου...
Μετέφερε τώρα - σιγά σιγά - την προσοχή.... στα πέλματα των ποδιών.. Νοιώσε το έδαφος.. και σιγά σιγά προχώρησε στις γάμπες σου
Συνειδητοποίησε τι συμβαίνει εκεί..
Στη συνέχεια, αν θέλεις, μπορείς να μεταφέρεις την προσοχή σου στο χώρο που κάθεσαι... Ισως αισθάνεσαι τη βάση της καρέκλας...
Ολη την περιοχή κάτω στην καρέκλα… τον χώρο που ακουμπά η πλάτη σου... Ολη την περιοχή που βρίσκεται πίσω σου..
Και στη συνέχεια μπορείς να στρέψεις την προσοχή σου στα χέρια σου, στο τι αγγίζουν, πώς τα αισθάνεσαι...
Ισως μπορείς να ερωτήσεις τον εαυτό σου πώς αισθάνεται τώρα..
Και, ενδεχομένως, μπορείς να προσπαθήσεις ν’ απαλλαγείς από όλες τις σκέψεις που έρχονται τώρα στο μυαλό σου και να τις αποβάλλεις με όποιον τρόπο εσύ θα ήθελες...
Είναι δυνατό άραγε να το κάνεις με κάποιο τρόπο;
Και τώρα θά ήθελα να σε παρακαλέσω να φέρεις την προσοχή σου στο χώρο της αναπνοής, ξεκινώντας από τον φάρυγγα και προχωρόντας βαθμιαία στο στέρνο, στο στομάχι, στον χώρο της κοιλιάς...
Παρατήρησε πώς νοιώθεις εκεί τώρα... Μπορείς να πείς εκεί ένα φιλικό γειά;
----------
Ο Συνοδός, μετά από κάθε πρόταση, περιμένει... δίδοντας έτσι τον χρόνο στον εστιαζόμενο ν’ ακολουθήσει τις «οδηγίες»... Αφήνει την αίσθηση της παρουσίας του «εστιαζόμενου» να τον «καθοδηγήσει» στο πόσο θα περιμένει...
